“හූ ඉස් ලසන්ත?” යන මෙම ප්‍රකාශය සිදුකළේ ශ්‍රී ලංකාවේ හිටපු ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, එවකට ආරක්ෂක ලේකම්වරයා ලෙස කටයුතු කරද්දීය. මාධ්‍යවේදී ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනයෙන් කෙටි කලකට පසු, බීබීසී සමග සම්මුඛ සාකච්ඡාවකදී ඔහු කරන මෙම ප්‍රකාශය ශ්‍රී ලංකාවේ වඩාත්ම නිර්භීත මාධ්‍යවේදියෙකු වූ ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනය වටා ඇති දණ්ඩ මුක්තිය සාරාංශ කරයි.
2009 ජනවාරි 8 වන දින උදෑසන, රජයට එරෙහි නඩුවක සාක්ෂි දීමට දින කිහිපයකට පෙර, යතුරුපැදිවලින් පැමිණි හඳුනා නොගත් ප්‍රහාරකයින් විසින් වික්‍රමතුංගට මහ දවාලේ අමානුෂික ලෙස පහර දෙන ලදී. රැකියාවට යන අතරතුර කොළඹ නගරයේ ජනාකීර්ණ මහමගදී ඔහුට පහර දී මාරාන්තික ලෙස වෙඩි තබන ලදි. ඔහු රෝහල්ගත කිරීමෙන් පසු මිය ගියේය. මෙම ඝාතනය ලොව පුරා දැඩි කම්පනයක් ඇති කළ අතර, ශ්‍රී ලංකාවේ මාධ්‍යවේදීන්, විශේෂයෙන් රජය විවේචනය කරන අය මුහුණ දෙන භයානක වාතාවරණය ඉස්මතු කළේය.
සන්ඩේ ලීඩර් ප්‍රධාන කර්තෘවරයා ලෙස, ලසන්ත වික්‍රමතුංග රාජපක්ෂ පරිපාලනය දැඩිව විවේචනය කළේය. ඔහුගේ ගවේෂණාත්මක පුවත්පත් කලාව ශ්‍රී ලංකාවේ සිවිල් යුද්ධයේ අවසාන වසරවල දූෂණ, යුද අපරාධ සහ රජයේ විෂමාචාර පිළිබඳ චෝදනා හෙළිදරව් කළේය.
ඔහුගේ ඝාතනයට පෙර, වික්‍රමතුංග ඔහුගේම ඝාතනය පුරෝකථනය කරමින් සහ මාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහිව ප්‍රචණ්ඩත්වයේ සංස්කෘතියක් පෝෂණය කිරීම සම්බන්ධයෙන් රජයට දොස් පවරමින්, බියජනක කතුවැකියක් පවා ලියා තිබුණි. ඔහුගේ මරණයෙන් පසු එය ප්‍රසිද්ධ කරන ලදි.
ඝාතනයෙන් මාස කිහිපයකට පසු, බීබීසී මාධ්‍යවේදියෙකු ගෝඨාභය රාජපක්ෂගෙන් නඩුව පිළිබඳව ප්‍රශ්න කළ විට, ඔහුගේ වෛරී ප්‍රතිචාරය මගින් අවධාරණය කළේ රටේ වඩාත්ම ගෞරවනීය මාධ්‍යවේදියෙකුගේ ඝාතනය පිළිගැනීමට හෝ විමර්ශනය කිරීමට රජය දක්වන අකමැත්තයි. එය රාජපක්ෂ පරිපාලනය යටතේ මාධ්‍ය නිදහසේ ඛාදනය සහ වර්ධනය වන භීෂණ වාතාවරණය සංකේතවත් කළේය.
යුක්තිය ප්‍රමාද විය, යුක්තිය ප්‍රතික්ෂේප විය
වසර දහසයකට පසුව, බහුවිධ පරීක්ෂණ සහ ජාත්‍යන්තර බලපෑම් තිබියදීත්, ලසන්ත වික්‍රමතුංගට යුක්තිය ඉටුවීම තවමත් නොපැහැදිලි ය. ප්‍රධාන සාක්ෂිකරුවන්ට තර්ජනය කර ඇත. සාක්ෂි අභිරහස් ලෙස අතුරුදහන් වී ඇති අතර, සැකකරුවන් හඳුනාගෙන නොමැත. ශ්‍රී ලංකාවේ මාධ්‍යවේදීන්ට එරෙහි අපරාධ සඳහා දඬුවම් නොලැබීමේ ගැඹුරින් මුල් බැසගත් සංස්කෘතිය මෙම නඩුව මගින් පෙන්නුම් කෙරේ.
ලෝකය දිගින් දිගටම වගවීම ඉල්ලා සිටින අතර, ප්‍රශ්නය තවමත් එලෙසම පවතී: ලසන්තගේ ඝාතනය නිර්භීත හඬවල් නිහඬ කරන රටක සත්‍යයේ මිලද?
