முப்பது வருட யுத்தத்தில் வடக்கு கிழக்கைத் தவிர அதிக பாதிப்பை சந்தித்த பிரதேசம் பொலன்னறுவை மாவட்டம். அதில், வேலிக்கந்த மற்றும் திம்புலாகல பிரதேச செயலாளர் பிரிவுகள் முதன்மை இடத்தைப் பெறுகின்றன. இந்த பிரதேசத்தில் காணக்கூடிய சிறப்பமிக்க அம்சம், சிங்களம், தமிழ் மற்றும் முஸ்லிம் ஆகிய மூன்று இனங்களும் ஒருமித்தமாக வாழும் கிராமங்களைப் பார்ப்பதற்கான வாய்ப்பாகும். இதன் அடிப்படையில், ஒருவருக்கொருவர் பண்பாட்டால் ஊட்டமளிக்கப்படுவது பொதுவான அம்சமாகும். இனத்தால் பிரிவு பெரும்பாலான அளவில் இவ்வாறான காரணங்களால் குறைகின்றது. அவர்கள் விகாரை மட்டுமின்றி கோயில்களுக்கும் பழக்கமுடையவர்கள். பெரும்பாலோருக்கு சிங்களமும் தமிழும் மொழிகளைப் புரிந்துகொள்ள முடியும்.

ஆனால் இந்தப் பகுதிகளில் போரினால் அழிந்த உயிர்களும் உடமைகளும் அளவிட முடியாதவை. யுத்தம் முடிவடைந்த போதிலும், அதனால் ஏற்பட்ட பல பொருளாதார, சமூக, கலாசாரப் பிரச்சனைகள் இன்னும் முடிவுக்கு வரவில்லை. யுத்தத்தால் கணவர் மரணமுற்ற அல்லது காணாமல் போன குடும்பங்கள் சுமார் 16,500 பேர் பொலன்னறுவை மாவட்டத்தில் உள்ளனர் என்பது தெரியவந்துள்ளது  அவர்கள் போர் விதவைகள் என்று அறியப்பட்டாலும், விசாரணையில் அவர்கள் பெண் குடும்பத் தலைவர்களாக அங்கீகரிக்கப்படுகிறார்கள்.

சிவலிங்கம் சோமலதாவின் இந்த கதை அத்தகைய போரில் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு உதாரணமே ஆகும் . திருமணத்திற்கு பிறகு தீவிரவாதிகள் அவரது கணவரைக் கொன்றனர். வெகு காலத்திற்குப் பிறகு அவரது மகன் கொழும்பில் கடத்தப்பட்டான், அவரை மீண்டும் பார்க்கவில்லை. அவர்களுக்கு நீதி கிடைக்கவில்லை. அதைத்தான் சோமாலியா இன்னும் கோருகிறது.

இப்பகுதியில் பெரும்பான்மையான மக்கள், சுமார் 70 சதவீதம் பேர் சொந்தமாக நெல் வயல் மற்றும் நிலம் வைத்திருந்தாலும், 48 சதவீதம் பேர் அடமானம் வைத்துள்ளனர். விவசாயத்திற்கு தேவையான பொருளாதார பலமோ மனித வளமோ அவர்களிடம் இல்லாததே முக்கிய காரணம். இதன் விளைவாக, கூலி வேலை அவர்களின் முக்கிய வருமான ஆதாரமாக உள்ளது. மற்றவர்கள் கரும்பு வெட்டுவதையோ மீன்பிடித்தலையோ தங்கள் வாழ்க்கைத் தொழிலாகக் கொண்டுள்ளனர்.

இப்பகுதியில் பெண் தலைமைத்துவ குடும்பங்களின் மாத வருமானம் 15,000 ரூபாய்க்கும் குறைவாகவே உள்ளது. அப்பகுதியில் உள்ள குடும்பங்களில் ஐம்பத்தெட்டு சதவீதத்தினர் அந்த வகைக்குள் அடங்குவர் என ஒரு கணக்கெடுப்பு தெரிவிக்கிறது. இதற்கிடையில், பெரும்பாலான பெண்கள் வெளிநாட்டு வேலைகளுக்கு வெளியேறும் போக்கு உள்ளது. மேற்கூறிய சோமலிதாவும் சில காலம் வெளிநாட்டில் பணிபுரிந்தார். அவர் வெளிநாட்டில் இருக்கும் போது அவரது மகன் கடத்தப்பட்டுள்ளார்.

தாய் வெளியூர் வேலைக்கு செல்வதால், பல குழந்தைகளின் எதிர்காலம் இருண்டதாக உள்ளது. மிக விரைவில் பள்ளி வாழ்க்கைக்கு பிரியாவிடை. கொடுக்கிறார்கள்.

குறிப்பாக சிறுமிகள் துஷ்பிரயோகத்திற்கு ஆளாகி இளம் வயதிலேயே திருமணம் செய்து வைப்பது இப்பிரதேசங்களில் காணக்கூடிய பொதுவான அம்சமாகும். குடும்பப் பாதுகாப்பின்மை, பொருளாதாரச் சிக்கல்கள் போன்றவையும் இதைப் பாதித்துள்ளன. பெண்கள் பதினாறு வயதிற்குள் திருமணம் செய்து கொள்வதும், 20 வயதிற்குள் இரண்டு அல்லது மூன்று குழந்தைகளைப் பெற்றுக்கொள்வதும், மிக விரைவில் விவாகரத்து செய்வதும் ஒரு வலுவான சமூகப் பிரச்சனையாகும்.

அரசு நிறுவனங்களும், பல்வேறு அரசு சார்பற்ற நிறுவனங்களும் சுயதொழில் பயிற்சித் திட்டங்களை நடத்தி வேலை வாய்ப்புகளை அளித்தாலும், பெரும்பான்மையான மக்கள் அதில் ஈடுபடுவதில் கூட ஆர்வம் காட்டுவதில்லை. இந்த சமூக-பொருளாதார பிரச்சனைகள் நேரடியாக போருடன் தொடர்புடையவை. அவர்களைக் கையாள்வதன் மூலம் இந்த சமூகங்கள் அதிகாரம் பெற வேண்டும்.

கல்வி வாய்ப்புகளைப் பார்க்கும்போது, ​​இது ஒரு கடுமையான நியாயமற்ற நிலை என்று தோன்றுகிறது. திம்புலாகலை, சேருவில கிராமத்தை கருத்தில் கொண்டு, இரண்டு சிங்கள மற்றும் தமிழ் ஆரம்பக் கல்விக்கான பாடசாலைகள் அருகருகே அமைந்துள்ளன. திம்புலாகலையில் உயர்கல்விக்காக சிங்களப் பாடசாலை உள்ளது, ஆனால் அருகில் தமிழ் பாடசாலை இல்லை. ஆரம்ப வகுப்புகளில் தமிழ் வழிக் கல்வி கற்கும் பிள்ளைகள் உயர்கல்விக்கு செல்ல வேண்டிய இடத்திற்கு அருகில் உள்ள பாடசாலை மானாம்பிட்டியாகும். ஆனால், இதுவரை இந்தப் பகுதியில் இருந்து ஒரு பட்டதாரி கூட பிறக்கவில்லை.

(2020 இல் பொலன்னறுவையில் ‘சுனிலா பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மேம்பாட்டு அறக்கட்டளை’ நடத்திய கணக்கெடுப்பில் தெரியவந்த தகவல்களின் அடிப்படையில்.)

– கிறிஸ்டி ஷெல்டன் பெர்னாண்டோ